تغییر نگرش، شناخت و هویت حرفه ای معلمان ، چالش ها و راهکارها

با توجه به اینکه رفتار هر فرد می تواند گویای وجود نوع خاصی از افکار، عقاید، باورها و نگرش ها در وی بوده باشد، با تغییر یافتن نوع باور و نگرش افراد نیز می توان شاهد تغییر نوع رفتار در آنان بود. به طور کلی باید گفت: در مورد نوع نگرش افراد می توان دو وضعیت کاملاً متفاوت را در نظر گرفت و مطرح کرد که هرکدام عملکردی کاملاً متفاوت را بر می انگیزاند؛ نوع اول، نگرش مطلوب، مثبت، مناسب، متعهدانه و صحیحی است که صاحبان این نگرش افرادی هستند خودانگیخته، دارای دیدگاهی واقع بینانه، منطقی و باثبات که بالطبع عملکرد مناسب و مطلوبی نیز دارند، اما نوع دیگری از نگرش را می توان نگرشی بی ثبات، غیرمنطقی و غیر متعهدانه دانست که غالباً برگرفته شده از محیط است و با تغییر موقعیت از وضعیتی به وضعیت دیگر و با مطرح شدن منافع خاص شخصی و ... دستخوش تغییر می شود و باعث تغییر رفتار در صاحبان اینگونه نگرش می گردد؛ به طور مثال فردی که دارای نگرش نوع اول(نگرش صحیح، مناسب، واقع بینانه و مطلوب)است، سعی می کند که در برخورد با قضایا، با استدلال و منطقی قابل قبول آن گونه که باید عمل کند نه آن گونه که به نفع خویش یا فرد خاصی در موقعیت و شرایطی ویژه به صورت موقتی است؛ و در نقطه مقابل این افراد می توان افرادی را قرار داد که با داشتن نگرشی بی ثبات و غیر متعهدانه به هنگام رویارویی با شرایط مختلف محیطی طوری عمل می کنند که با بایسته های رفتاری فاصله زیادی دارد و صرفاً متاثر از شرایط محیطی است، اما گفتنی است آنچه که در به وجود آمدن نگرشی مطلوب در افراد نقش اساسی را ایفاء میکند داشتن آگاهی های لازم و کافی در رابطه با مسایل مختلف است؛ همچنان که نوع رفتار هرکسی با طرف مقابل خود متاثر از شناختی است که از ویژگی های شخصیتی آن شخص دارد، عملکرد هر فرد در شرایط گوناگون نیز بالطبع نشات گرفته از آگاهی هایی است که فرد در رابطه با آن امور به دست آورده و نسبت به آن یقین پیدا کرده است. حال با توجه به این واقعیت که یکی از اقشار موثر جامعه که نوع رفتار و عملکرد آنها می تواند اکثریت قریب به اتفاق افراد جامعه را متاثر کند معلمان هستند و به وجود آمدن نگرش مطلوب، مناسب و مثبت در آنان امری مهم تلقی می شود می توان چنین استدلال نمود که دادن آگاهی های لازم به معلمان و اعمال آموزش های تغییر نگرش به آنان جهت بهبود عملکرد آنان امری ضروری و با اهمیت به شمار می آید و از آنجایی که مهمترین و اصلی ترین وظیفه معلمان در راستای ایفای نقش خود، انجام وظیفه آموزشی آنهاست و دادن آموزش های لازم جهت آگاه سازی آنان از وظایف آموزشی و همچنین اصول و بایسته های فعالیت های آموزشی و یاددهی آنها امری بسیار مهم و جدی است.