عرف، عادت در دو مجموعه داستان عروس بید و بیوه کشی از یوسف علیخانی از منظر روانشناسی خرافات

فرهنگ عامه، دربرگیرنده‏ی تمام باورها، اعتقادات، آداب و رسوم و اعمالی است که مردم یک جامعه در طی سال‏های متمادی به آن پرداخته و از نسلی به نسل دیگر منتقل می‏شوند. بررسی فرهنگ‏های عامیانه ما را به شناخت بهتر و موثرتری از پیشینه‏ی فرهنگی، زیستی، اجتماعی و سایر مقوله‏های مربوط به جامعه رهنمون می‏سازد از این‏رو این پژوهش با هدف بررسی جلوه‏ها و بازتاب‏های مختلف فرهنگ عامه مردم روستای میلک (در البرز مرکزی) که یوسف علیخانی در دو کتاب «عروس بید» و «بیوه کشی» خود به آن‏ها اشاره کرده، می‏پردازد. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده و نتایج حاصل نشان داد که علیخانی به مقوله‏ی فرهنگ عامیانه بسیار اهمیت داده و بخش قابل توجهی از داستان‏های دو کتاب مذکور او، دربرگیرنده‏ی بسیاری از جلوه‏های فرهنگ عامیانه و عادت ها و سنت ها هستند و حتی تعدادی از داستان‏ها بر پایه‏ی همین باورها شکل‏گرفته و نوشته شده‏اند. در این پژوهش، مشخص گشت که تاکید بیشتر علیخانی بر باورها و اعتقادات عامیانه و پس از آن اعتقادات مربوط به آداب و رسوم و مناسک زندگی انسان است. همچنین، مشخص گردید که علیخانی از روش‏های مختلفی برای بیان ادبیات عامیانه که شامل کنایات و ضرب‏المثل‏ها در داستان‏های این دو کتاب بوده، استفاده کرده ولی عمده‏ترین شیوه‏ی او استفاده از این موارد در مکالمه‏ها و گفتگوهای میان شخصیت‏های داستانی بوده است.