بررسی رابطه بین میزان فشار های روانی مدیران با اثربخشی آنان در مدارس ابتدایی شهرستان اندیمشک در سال تحصیلی 1400-1399

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین میزان فشار های روانی مدیران با اثربخشی آنان در مدارس ابتدایی شهرستان اندیمشک در سال تحصیلی 1400-1399می باشد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه مدیران مدارس ابتدایی شهرستان اندیمشک تشکیل دادند که طبق آمار بدست آمده از اداره آموزش و پرورش شهرستان اندیمشک 378 نفر بودند. نمونه اماری با استفاده از جدول مورگان و روش نمونه گیری تصادفی ساده 157 نفر به عنوان حجم نمونه درنظر گرفته شد. در این پژوهش، متغیر فشارروانی از طریق پرسشنامه های فشارروانی مارکهام (1999)و متغیر اثربخشی از پرسش نامه اثر بخشی پارسونز(1999) اندازه گیری شد. روش آماری ما به دو روش ، توصیفی جهت ارائه جداول توصیفی و به روش استنباطی برای اثبات فرضیه ها استفاده شد.نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بین میزان فشار های روانی مدیران با اثربخشی آنان رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار آن برای پرسشنامه اثربخشی مدیران 77 %و برای پرسشنامه فشار روانی73 % به دست آمد. نتیجه بدست آمده از این تحقیق حاکی از این بوده که میان فشار روانی و ابعاد آن(محیط فیزیکی، ابهام نقش و تضاد شغل) با اثربخشی مدیران رابطه منفی ، معنی داری و معکوس وجود دارد. همچنین نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که 1 -(بین فشارهای روانی و اثر بخشی مدیران) 2 - (فشارهای روانی ناشی ازعوامل برون سازمانی و درون سازمانی) 3 - (اثر بخشی مدیران مدارس رابطه معنی دار و معکوس وجود دارد. هرچه فشارهای روانی ناشی ازعوامل درون سازمانی و برون سازمانی افزایش یابد، اثر بخشی کاهش پیدا می کند: بین فشار روانی با هر یک از عوامل درون سازمانی و برون سازمانی و زیر عامل های آن رابطه معنی داری مثبت و مستقیم وجود دارد.