بررسی علل وقوع جنگ عراق علیه ایران و کویت

بررسی علل و عوامل وقوع منازعات یکی از مهمترین موضوعات در مطالعه جنگ هاست، چرا که با این بررسی، چرایی وقوع جنگ آشکار می شود، موضوعی که می تواند زمین های برای جلوگیری از جنگ های آینده باشد. علل و عوامل موثر در بروز جنگ میان دولت ها را می توان در حوز ه های گوناگون اختلافات و تعارضات سیاسی، قدرت طلبی و فزون خواهی، رقابت های اقتصادی و درگیری های مرزی و غیره جست و جو کرد. وقوع جنگ بین ایران وعراق،و پسی از آن جنگ عراق و کویت ناشی از عوامل ومولفه های متعدد تاریخی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی بود. برخی از این مولفه ها، عوامل زمینه ساز این جنگ بودند و برخی نیز نقش چاشنی را در وقوع این جنگ ایفا کردند. هدف از پژوهش حاضر این است که نقش شخصیت صدام حسین را بعنوان عامل زمینه ساز در آغاز جنگ و تداوم دو جنگ ایران و کویت معرفی نماید. در واقع پرسش اصلی مقاله حاضر آن است که « چرا در بررسی علل و عوامل موثر در بروز جنگ ایران و عراق و تداوم آن، بر متغیر شخصیت دیکتاتور عراق بعنوان عامل اصلی بروز و تداوم جنگ تاکید می شود»؟ در پاسخ به پرسش اصلی، این فرضیه قابل طرح است که « به نظر می رسد علاوه بر علل و عوامل موثری همچون اختلافات و تعارضات سیاسی، رقابت های اقتصادی و درگیری های مرزی و... که در بروز جنگ ایران و کویت و تداوم آن نقش داشته اند، می توان مهمترین عامل شروع و تداوم این جنگ را ناشی از «کیش شخصیت» دیکتاتور مخلوع عراق دانست؛ چراکه صدام حسین به عنوان رئیس جمهور عراق، اصلی ترین نقش را در اتخاذ تصمیم تهاجم نظامی به ایران و کویت ایفا کرد که این تصمیم ناشی از بازتاب و انعکاس جاهطلبی و قدرتطلبی وی نیز بوده است.