تاملی برمکتب فرهنگ وشخصیت با تاکید بر نظریات مارگارت مید

مقوله فرهنگ، جزو مقولاتی است که دربسیاری ازمکاتب ونظریه ها به آن پرداخته ومورد توجه قرار گرفته شده است. یکی از این مکاتب که ازحیث اهمیت، درعلم انسان شناسی، جزو مکاتب مهم محسوب می شود، فرهنگ وشخصیت است که در این بین، بزرگانی همچون: روث بندیکت، مارگارت مید، رالف لینتون وکاردینر ید طولانی دارند و نظریاتشان درعلم انسان شناسی حائز اهمیت می باشد. دراین مکتب، نظام فرهنگی ازطریق رفتارهای اکتسابی به صورت 'آموزش- تقلید' و 'شرطی شدن ناشی ازمحیط' قابل انتقال است. انسان شناسان افراد و محصول رفتارآنان را مشاهده می کنند و ازآن نتایجی درباره فرهنگ و جامعه به دست می آورند. فرهنگ را می توان به عنوان یک مفهوم اساسی و یک ابزار تحلیلی درنظر گرفت که همه ی انسان شناسان درباره اهمیت وجایگاه فرهنگ درجامعه همدستند. مکتب فرهنگ وشخصیت که نام دیگرآن فرهنگ گرایی است دردهه 30 دردانشگاه شیکاگو ودرمیان شاگردان فرانتس بوآس ظاهرشد، اما توانست رشد زیادی کرده ودرطول چند دهه، تاثیر زیادی برکل انسان شناسی فرهنگی آمریکا باقی بگذارد. تاکید این مکتب بردو عنصر اساسی بود که درنام آن جای گرفته اند: 'فرهنگ' و'شخصیت'. درحوزه انسان شناسی آمریکا اندیشمندانی پا به عرصه ظهور گذاشتند که برپیوند وارتباط بین فرهنگ وشخصیت تاکید داشتند که بعدها نام این مکتب را انسان شناسی روانشناختی یا فرهنگ وشخصیت نام نهادند. امروزه مکتب فرهنگ وشخصیت گسترش وتنوع یافته و ازسال 1960 به بعد به انسان شناسی روانی معروف شده است.