حجیت قول صحابه از دیدگاه فریقین با تکیه برآیات قرآن

حجیت قول صحابه ی پیامبر (صلّی الله علیه وآله وسلّم)وحدودآن،همواره ازمباحث کلیدی و مورداختلاف عامه وخاصه بوده است.این پژوهش، ضمن پاسداشت حرمت و جایگاه یاران پیامبرخدا (صلّی الله علیه وآله وسلّم)، همچنین، هشداری است به همه جوامع مومن که صرف رو یت وقرابت جسمانی با رهبران دینی انسان را از لغزش هاوآسیب ها مصون نگه نمی دارد. بعد از ارتحال نبی مکرم اسلام(ص)، علی رغم سفارشات ووصایای حضرت وتعیین مصادیق حقیقی مرجع علم ودین از ناحیه ی نبی اکرم (ص)، مرجعیت علمی مسلمین ازمسیر اصلی منحرف وبه بیراهه کشیده شد.در این میان عده ای که صاحب نفوذ بودندبا تعیین مصادیق جعلی،مسیرافراط وتفریط وموجبات تفرقه بین مسلمین رافراهم نمودند. این پژوهش به مستنداتی که قول صحابی را حجیت نمی داند ،در غالب آیات وروایات پرداخته است وشواهدی هم، دال بر این مطلب است که قول صحابی باید مبرا از برخی رفتارها باشد همچون جنایتها واختلاف بین صحابی با یکدیگر ومخالفت بعضی صحابه با پیامبر که از بارزترین رفتارهای ضد اخلاقی می باشد بیان شده است، چرا که صحابه باید راهرو راه پیامبر(ص) خود باشد باید تعالیم حضرت را اجرا نماید تا خدشه ای به دین اسلام وارد نسازد. در پردازش روش توصیفی وتحلیلی ودر جمع آوری اطلاعات روش کتابخانه ای با فیش برداری می باشد. نهایتابراساس ادله بررسی شده نمی توان قول صحابی را به طور مطلق یکی ازمنابع دین خدا شمرد و جای اعتماد عام وبی چون و چرا به قول صحابه درعرصه های مختلف تفسیر قرآن،مسائل فقهی وغیره باقی نمی ماند.