آرای متصوفان در نیشابور در قرون میانه

منطقه با اهمیت خراسان بخصوص نیشابور، به عنوان یکی از مناطق تاثیرگذار و تاثیر پذیر در زمینه تصوف بود. این شهر دانش پرور به خاطر داشتن مردمان بافرهنگ و مراکز مهم علمی و همچنین موقعیت جغرافیایی و اقلیم مناسب از همان قرون اولیه اسلامی پذیرای علوم و دانش در زمینه های مختلف و رشد آن توسط دانشمندان و علما شد. یکی از مکاتب مهم منتشره در نیشابور، توجه به تصوف و گرایش های عارفانه بود که توسط فقها و علما دنبال شد و باعث شکل گیری فرقه های مختلف صوفی گری شد. سوال اصلی پژوهش، بررسی آرای صوفیان و فراز و نشیب های مکاتب آن فرقه در طول سده های 3 تا 6ق، می باشد؟ چنین به نظر می رسد که از ابتدای ورود اندیشه های صوفیانه به نیشابور به مرور زمان و با تلاش اندیشمندان این نظریه ها، تصوف به یک پختگی و کامروایی دست پیدا کرد و در این زمینه آثار بسیار زیادی از علما و صوفیان و فقهای بزرگ به وجود آمد که می توان گفت: باعث رشد ابعاد فردی و اجتماعی افراد و غنی شدن فرهنگ مردم منطقه شد.