بحران و عوامل موثر بر تاب آوری در مواجهه با بحران

پژوهش حاضر پژوهشی کاربردی با هدف توصیفی است که به صورت مروری انجام شده است. هدف این پژوهش بررسی مفهوم بحران و تاب آوری و عوامل موثر بر تاب آوری در مقابل بحران می باشد. در این پژوهش از مرور نظام مند ادبیات (slr) استفاده شده است. ابتدا بر اساس مطالعة اولیة اکتشافی، پرسش های پژوهش و واژه های کلیدی حوزة بحران و تاب آوری را شناسایی شد. واژه های جستجو شده شامل بحران، مدیریت بحران، تاب آوری و عوامل موثر بر تاب آوری بودند. جستجوی الکترونیکی پایگاه های اطلاعاتی به زبان فارسی و انگلیسی انجام شد. پس از جستجوی گسترده ادبیات و پیشینه پژوهش و یافتن مقالات و پژوهش های موجود در رابطه با موضوع، به تحلیل آن ها پرداخته شد. پس از بررسی منابع و اعمال محدودیت ها، نهایت تعداد 23 مقاله در رابطه با عوامل موثر بر تاب آوری مورد بررسی قرار گرفت. از این تعداد 13 مقاله، داخلی و 10 مقاله خارجی بودند. با بررسی این پژوهش ها تعداد 38 عامل مهم موثر بر تاب آوری مشخص و بر حسب بیشترین میزان تکرار، اولویت بندی شدند. نتایج نشان داد که سازگاری و انعطاف پذیری، یادگیری سازمانی، فناوری، نوآوری، سرمایه اجتماعی و روابط، مدیریت منابع انسانی، مدیریت منابع مالی، آگاهی موقعیتی و تبدیل تهدید به فرصت از مهمترین عوامل موثر بر تاب آوری در مقابل بحران هستند و سازمان ها با توجه کافی به این امور قادرند در مقابل بحران ها به خوبی عمل کرده و به عنوان یک سازمان تاب آور شناخته شوند.