گرایش به بهره گیری از اسطوره به مثابه زندگی پیش از دانش، با نگاهی به ادبیات معاصر ایرانی و فرانسوی

اسطوره ها نماد زندگی در دوران پیش از دانش می باشند. در تمامی تمدنهای اسطوره ای، موجودات، گیاهان، انسانها و یا خدایانی با نیروهای مافوق طبیعی، مراسم و آیینهای خاص وجود دارد. در ادب فارسی اسطوره پردازی بیشتر در شعر معاصر نمایان می شود. نویسندگان معاصر فرانسه نیز بیشتر به بازخوانی اسطوره های یونانی در تئاتر پرداخته اند. ما در این مقاله با اشاره به وییژگیهای مشترک اساطیر نشان خواهیم داد که این نویسندگان با مدد اساطیر، شکوه یک دنیای خاموش را دوباره بیدار ساخته و با برجسته نشان دادن ویژگیهای اخلاقی و معنوی انسان اسطوره ای مشکلات انسان معاصر را به تصویر می کشند و به دنبال راه چاره می گردند.