تاثیر فردی و اجتماعی مرگ اندیشی و باور به معاد

مرگ از فراگیرترین موضوعاتی است که همه انسانها را در برمی‌گیردو به هیچ وجه استثنابردار نیست ؛ اعتقاد به زندگی بعد از مرگ و باور به معاد که از اساسی ترین دغدغه همه ادیان از جمله دین اکمل اسلام است، مساله ای است که فطرت انسان نیز اگر غبار روزمرگی و عادت به مادیت نگرفته باشد،به آن اذعان دارد؛اما همین مرگ نقطه آغازینی برای شروع تفاوتها هم هست،تفاوتهایی که از اعتقاد به دوران بعد از مرگ یعنی معاد، جان می گیرد .این مقاله برآن است تا به روش تحلیلی - توصیفی، با تامل در باب مرگ و مرگ آگاهی، تبیینی ازویزگیهای رفتاری انسان مرگ اندیش و معاد باور را از منظر قرآن ارائه دهدوتاثیر بود و نبود این اعتقاد را در زندگی فردی و اجتماعی او تبیین نماید. تغییر نوع نگاه انسان به زندگی و هدف از آن ، معنادار و هدفمند ساختن زندگى، امنیت و آرامش روانی، کنترل غرایز و پرورش فضیلت‌های اخلاقى، انجام دادن اعمال صالح و پرهیز از اعمال ناشایست ودر نهایت حفظ سلامت جامعه همه وهمه از اعتقاد ، باور و اندیشیدین به مرگ ومعاد قببل از هر کارسرچشمه می گیرد. می توان گفت مرگ عدالتی برای همگان به سوی دروازه آخرت است تا وجود و طلوعش چشم‌اندازی برای عدالت اُخروی باشد؛ در یک جمع‌بندى، معاد اندیشی ، از انجام وظایف الهی فرد آغاز می‌شود و در یک سیر زنجیره وار به تهذیب فرد، خانواده و جامعه می‌انجامد.