مبانی مورد قبول حکما در نظریه حدوث جسمانی نفس از دیدگاه ملاصدرا

صدرالمتالهین در ابداع نظریه حدوث جسمانی خود 2 دسته مبانی دارد. دسته اول، مبانی ای که اساس نظام حکمت متعالیه را تشکیل می دهند، همچون اصالت وجود، تشکیک در وجود و حرکت جوهری؛ که بر این اساس، نفس حقیقتی ذومراتب است که در حال تکامل جوهری از مرتبه ای به مرتبة دیگر است. و دسته دوم، آن دسته از مبانی است که مورد قبول حکمای قبل از وی نیز بوده است، همچون فصلِ اشتقاقی بودنِ نفس برای نوع انسان و رابطة ماده و صورت و جنس و فصل. در حقیقت ملاصدرا با استفاده از این مبانی نشان می دهد که اعتقاد حکما مبنی بر اینکه نفس از ابتدای حدوث خود، مجرد و روحانی است، با اصول مورد قبول آنها ناسازگار است. و نیز بیان می کند که آنان با تحلیل صحیح مبانی خود می توانستند حدوث جسمانی را اثبات کنند.