صلاحیت تقنینی در اسناد بین المللی در رابطه با هواپیماربایی

جرایم هواپیمایی با توجه به محل قرارگیری هواپیما، محل ارتکاب جرم، موضوع جرم و وسیله ارتکاب جرم دارای تنوع و پیچیدگی زیادی است. پژوهش حاضر به روش اسنادی و با استفاده از منابع معتبر کتابخانه ای بررسی صلاحیت تقنینی نسبت به جرایم ارتکابی در داخل هواپیما را مورد بررسی قرار داده است. یافته ها حاکی از آن است که اختلاف زمانی ایجاد می شود که یک عنصر خارجی در جرم ارتکابی دخیل باشد. علی رغم اینکه در خصوص برخورد با هواپیما ربایی نشست های بین المللی متعددی تشکیل و اسناد گوناگونی تنظیم گردیده و به امضای دولت ها رسیده است، هیچ یک از کنوانسیون ها و مقررات داخلی در بر گیرنده ی قواعد و اصول واحد و روشنی در زمینه صلاحیت دادگاه در جرایم ارتکابی در داخل هواپیمای در حال پرواز نمی باشد و نیاز مبرمی به تصویب قواعد و قوانین متحدالشکل در حوزه حقوق هوایی چه در سطح بین الملل و چه در داخل کشور که همسو با مقررات بین المللی باشد، وجود دارد. از جمله مهم ترین اسناد بین المللی در خصوص هواپیما ربایی عبارتست از کنوانسیون های 1944 شیکاگو ،1963 توکیو، 1970 لاهه، 1971 مونترال.