بررسی نورتابی شیمیایی شعله‌ی مشعل فیبر فلزی با هدف تعیین محدوده‌ی مناسب عملکرد مشعل

در این پژوهش، از روش آنالیز نورتابی شیمیایی جهت بررسی محدوده های عملکردی مشعل متخلخل فیبرفلزی استفاده شده است. جهت اندازه گیری دمای سطح مشعل از روش پایرومتری دورنگ استفاده شده است. مقدار آلاینده های خروجی از محفظه احتراق مشعل نیز با استفاده از آنالیزر گاز مورد بررسی قرار گرفته اند و گزارش شده اند. تغییرات تابش گونه ی اصلی oh* نقش اساسی درتعیین نرخ حرارت ازاد شده از شعله را دارد، بنابراین در نسبت هم ارزی و ظرفیت های مختلف، مقدار تابش این گونه مطالعه شده است. نقطه بیشینه نورتابی شیمیایی گونه‌های oh* و h2o* نشان می‌دهد، محدوده مناسب کارکرد این مشعل در محدوده نسبت هم‌ارزی 0/88 تا 0/92 است. که مربوط به حالت احتراق داخل محیط متخلخل فیبر فلزی است. نتایج اندازه‌گیری دمای سطح سرمشعل با استفاده از طیف تابش حرارتی آن و به روش پایرومتری دورنگ نیز نشان می‌دهد در نسبت هم‌ارزی 0/96 ، دمای سطح به بیشینه می‌رسد و در تمام بازه‌ی نسبت هم‌ارزی 0/88 تا 0/92 ، دمای سطح و تابش حرارتی فیبر فلزی بالا است که نشانه‌ی انتقال حرارت تشعشعی بالای سطح است. با مطالعه غلظت آلاینده های اندازه گیری شده نیز می‌توان مشاهده کرد که مقدار ماکزیمم آلاینده nox در این مشعل در حدود ppm20 و مربوط به محدوده نسبت هم‌ارزی با بیشترین آزادسازی حرارت است. در نسبت هم ارزی هایی که این مشعل عملکرد مناسب دارد مقدار آلاینده ی co ppm4 گزارش شده است که نتیجه‌ی احتراق کامل و پایدار است.