تغییر اقلیم و مدیریت خشکیدگی جنگل‌های بلوط زاگرس

در سال‌های اخیر خشکیدگی درختان بلوط در جنگل‌های غرب یکی از مشکلات اساسی است. از این‌رو پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل اثرگذار بر خشکیدگی درختان بلوط به‌صورت مروری انجام شده است. مهم‌ترین عوامل در خشکیدگی و زوال جنگل‌های بلوط شامل تغییرات اقلیمی (کاهش بارندگی، افزایش دما و طول دوره خشک‌سالی)، آتش‌سوزی، گردوغبار، چرای بی‌رویه دام، بهره‌برداری نادرست، آفات و بیماری‌ها هستند. تغییرات اقلیمی، خشک‌سالی‌های پیاپی و گردوغبار باعث ضعیف شدن درختان بلوط شده است و این ضعف موجب حمله آفات و ایجاد خسارت به گونه بلوط ایرانی شده است. عوامل فیزیوگرافی (شیب، جهت جغرافیایی و ارتفاع از سطح دریا) از دیگر عوامل موثر بر خشکیدگی بلوط است و در این ارتباط با افزایش شیب، درختان ضعیف می‌شوند. همچنین با افزایش ارتفاع از سطح دریا مقدار خشکیدگی نیز زیاد می‌شود. کمترین مقدار خشکیدگی در دامنه‌های شرقی و بیشترین آن در دامنه‌های جنوبی است. تنگ بودن تاج رابطه مستقیمی با پدیده زوال درخت دارد. بنابراین یک راه‌حل برای کنترل و جلوگیری از خشکیدگی درختان بلوط هرس تاج است. برای مدیریت و جلوگیری از زوال درختان بلوط می‌توان از تصاویر ماهواره‌ایی که به‌خوبی شدت نابودی درختان بلوط را نشان دهند، استفاده کرد.