تغییر اقلیم و بیماری ذغالی بلوط در مدیریت جنگلهای زاگرس

گونه بلوط یکی از مهم‌ترین گونه‌های غرب کشور در منطقه زاگرس می‌باشد که در سالهای اخیر به دلیل تغییر اقلیم با مشکل آفات و خشکیدگی مواجه شده است. از این رو پژوهش حاضر به صورت مروری و با هدف معرفی بیماری ذغالی بلوط انجام شده است و به این منظور از مطالعات پیشین استفاده شده است. این بیماری گونه‌های متفاوت بلوط را موردحمله قرار می‌دهد و صدها هکتار درخت بلوط را در جنگل‌های غرب دچار مرگ و نابودی کرده است. بیماری پوسیدگی ذغالی یکی از مهم‌ترین بیماری‌ها در خشکیدگی درخت بلوط در بعضی از جنگل‌های آسیا، اروپا، شمال آفریقا و آمریکا می‌باشد. عامل این بیماری وجود قارچی به نام biscogniauxia mediterranea (de not) kuntz بود. در حقیقت این قارچ یک پاتوژن فرصت‌طلب در گونه‌های بلوط می‌باشد و موجب ایجاد زخم‌های نکروتیک بر روی ساقه، شاخه و تنه اصلی درختان بلوط می‌شود و یک تهدید جدی برای درختان بلوط در کل دنیا است. آسکوسپورهای این قارچ آلوده‌کننده‌های اولیه ایجاد بیماری می‌باشد. دمای موردنیاز این قارچ برای جوانه‌زنی 35 درجه است ولی در دماهای 25 تا 30 درجه نیز جوانه می‌زند. انجام عملیات‌های آبخیزداری می‌توان از وقوع تنش خشکی جلوگیری کرد و با حذف درختان آلوده از گسترش عامل بیماری در آن منطقه جلوگیری کرد.