نگاهی به مدیریت سبز در معماری و منظر سبز؛ چالش‌ها و راهکارها

در دنیای کنونی مسائل مربوط به محیط‌زیست و حفاظت از جان انسان‌ها بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. این باعث شده است تا در کنار عبارت 'مدیریت' یک پیشوند 'سبز' ظاهر شود. اهداف اصلی مدیریت سبز، شیوه‌های انجام فعالیت‌هایی است که هیچ تاثیر منفی بر محیط زندگی ندارد. مدیریت سبز نقشی کلیدی در بهبود کیفیت محیط‌های شهری و افزایش چند کارکردی زیرساخت‌های سبز دارد. مفهوم معماری سبز که بخشی از مدیریت سبز محسوب می‌شود- به‌عنوان «معماری پایدار» یا «ساختمان سبز» نیز شناخته می‌شود-سبک ساختمان‌هایی است که مطابق با اصول سازگار با محیط‌زیست طراحی و ساخته می‌شوند. معماری سبز در تلاش است تا تعداد منابع مصرف‌شده در ساخت، استفاده و بهره‌برداری ساختمان را به حداقل برساند و همچنین از آسیب‌های وارده به محیط‌زیست از طریق انتشار، آلودگی و اتلاف اجزای آن جلوگیری کند. هدف این مقاله برجسته کردن معماری و منظرسازی سبز باهدف سازمان‌دهی سکونتگاه‌های انسانی و درک مدیریت سبز است که تقریباً هر جنبه‌ای از زندگی انسان را در برمی‌گیرد. روش پژوهش از نوع تحقیقات مروری توصیفی می‌باشد که اطلاعات موردنظر با استفاده از اسناد موجود کتابخانه‌ای فراهم شده است. نتایج نشان می‌دهد که طراحی سبز در ساختمان با تعدادی از مزایای اکولوژیکی و عملکردی مانند بهبود زیبایی، کاهش ردپای کربن، حفاظت از نمای ساختمان و همچنین تنظیم دما در ارتباط است و استفاده از سیستم سبز برای ایجاد تعادل در ساختمان و از همه مهم‌تر تاثیرات روحی - روانی بر انسان مانند افزایش آرامش، حس شادی و هیجان، نگرش مثبت به زندگی، کاهش استرس و افزایش انرژی می‌باشد.