بررسی تاثیر کم آبیاری و کود زیستی بر عملکرد و برخی شاخص های مورفولوژیک سیبزمینی

به منظور بررسی اثرات کمآبیاری بر عملکرد غده و برخی شاخصهای مورفولوژیک سیبزمینی تحت تاثیر کودهای زیستی، در دو سال زراعی 1398 و 1399، آزمایش مزرعهای به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح آبیاری در چهار سطح (آبیاری پس از 70، 90، 110 و 130 میلیمتر تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس a) و کود زیستی در شش سطح شامل (بیوفسفات، میکوریزا g. mossea، میکوریزا g. fasciculotum، بیوفسفات + میکوریزا g. mossea، بیوفسفات + میکوریزا g. fasciculotum و شاهد) بود. نتایج نشان داد که تیمار 130 میلیمتر تبخیر نسبت به تیمار 70 میلیمتر تبخیر، منجر به کاهش صفاتی مانند عملکرد غده، تعداد برگ، وزن خشک برگ و وزن خشک ساقه به ترتیب برابر با 87/44، 11/52، 18/50 و 64/53 درصد شد. نتایج مربوط به مقابسه میانگین ساده عملکرد غده سیبزمینی نشان داد که استفاده از سه کود زیستی g. mossea، g. fasciculotum و باکتری بیوفسفات، بیشترین تاثیر را بر صفت عملکرد غده داشتند. کاربرد کودهای زیستی گلوموس فاسیکولاتوم، باکتری+گلوموس فاسیکولاتوم، گلوموس موسهآ، باکتری+گلوموس موسهآ و کاربرد باکتری بیوفسفات به ترتیب نسبت به عدم استفاده از کود زیستی، در تیمار 130 میلیمتر تبخیر منجر به افزایش عملکرد غده به مقدار 8/32، 76/31، 25/24، 92/12 و 37/12 درصد شدند.