ارزیابی خشکسالی با استفاده از شاخص های spi و gri و بررسی افت سطح آب های زیرزمینی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis) (مطالعه موردی: دشت مهیار جنوبی واقع در حوضه آبریز گاوخونی)

قرارگیری ایران در منطقه ای خشک و نیمه خشک و عدم وجود جریانات سطحی مناسب به دلیل کمبود بارش بر روی دشت ها و همچنین برداشت بی رویه از منابع آب زیرزمینی باعث شده است تا دشت های ایران با افت بسیار شدید سطح آب زیرزمینی همراه باشند. در این پژوهش سعی شده است تا با استفاده از شاخص های spi، gri و میانگین متحرک، خشکسالی بر روی دشت مهیار جنوبی، یکی از محدوده های اصلی حوضه آبریز گاوخونی تعیین گردد. طبق نتایج شاخص spi شدیدترین خشکسالی هواشناسی رخ داده در دشت مهیار جنوبی دارای طول مدت 30 ماه و شدت 61/30 می باشد. همچنین جهت تعیین تغییرات سطح آب زیرزمینی در این دشت از نرم افزار gis استفاده گردیده و نقشه ی هم تراز، هم عمق و هم افت پنج ساله برای این دشت رسم گردید. همچنین هیدروگراف واحد آبخوان نشان می دهد سطح آب زیرزمینی در این دشت طی 15 سال، 6.2 متر افت داشته است و سالیانه این دشت با افت 0.41 متری روبه رو بوده است.