گزینش لاین‌های پیشرفته کنجد به روش چند صفتی در شرایط کم آبیاری در منطقه مغان

بمنظور گزینش لاین‌های پیشرفته کنجد به روش چند صفتی در شرایط کم آبیاری در منطقه مغان، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1399 به اجرا در آمد. مواد ژنتیکی مورد ارزیابی در این بررسی شامل 18 لاین برتر انتخابی به همراه رقم شاهد اولتان بودند. در طول فصل رشد صفات مختلف مانند روز تا شروع گلدهی، طول دوره رشد، ارتفاع بوته، ارتفاع اولین کپسول، تعداد کپسول در بوته، طول کپسول، قطر ساقه، تعداد دانه در کپسول، وزن هزار دانه و عملکرد دانه در هکتار اندازه‌گیری شدند. همچنین واکنش ژنوتیپ‌ها از نظر آلودگی به بیماری بوته‌میری فوزاریومی تعیین شد. نتایج تجزیه گرافیکی بای‌پلات ژنوتیپهای کنجد نشان داد که دو مولفه اول در مجموع 6/69 درصد تغییرات مربوط به واریانس صفات را توجیه کردند. از این تغییرات 5/43 درصد مربوط به مولفه اول و 1/26 درصد مربوط به مولفه دوم بود. بر اساس ارزیابی ژنوتیپها به طور همزمان برای دو صفت عملکرد دانه و طول دوره رشد، ژنوتیپ g3 بیشترین عملکرد دانه و کمترین طول دوره رویش را به طور همزمان داشت. در کل، نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که ژنوتیپ‌های g3، g8، g1 و g15 با عملکرد دانه بالاتر از رقم شاهد اولتان، دوریش رویش کوتاه‌تر و آلودگی کمتر به بیماری پژمردگی فوزاریومی بوته به عنوان لاین‌های امیدبخش قابلیت ورود به آزمایش‌های سازگاری به منظور معرفی رقم در منطقه مغان را داشتند.