شناسایی شبکه بهینه پایش کیفی آب زیرزمینی با استفاده از الگوریتم‌های فراابتکاری مطالعه موردی دشت نیشابور

برنامه‌ریزی و مدیریت آب زیرزمینی نیازمند پایش مناسب داده‌های کیفی و همچنین تراز آب زیرزمینی به صورت همزمان می‌باشد. داده‌های مورد نیاز برای پایش کمی و کیفی سیستم‌های آب زیرزمینی عموماً از چاه‌های پایش توزیع شده در آبخوان مورد مطالعه به دست می‌آید همچنین این احتمال وجود دارد که چاه‌ها در آبخوان از تعداد و توزیع مناسبی برخوردار نباشد. به جهت اینکه پایش سیستم‌های آب زیرزمینی فرآیندی زمان‌بر و هزینه‌بر برای دولت‌ها می‌باشد لذا ایجاد یک شبکه بهینه پایش به یک مسئله مهندسی مهم برای کشورها تبدیل شده است. برای این منظور از الگوریتم فرا ابتکاری جستجوی ممنوعه برای یافتن شبکه بهینه پایش کیفی آب زیرزمینی در دشت نیشابور استفاده شد. هدف از این پژوهش یافتن تعداد و موقعیت چاه‌های پایشی که اطلاعات کافی کیفی از شرایط آبخوان در اختیار قرار بدهد، می‌‌باشد. تابع هدف استفاده شده در این پژوهش از ترکیب دو هدف متقابل با یک ضریب تاثیروزنی تشکیل شده است. هدف اول حداکثرسازی تطابق توزیع هدایت الکتریکی(ec) بین شبکه جدید از شبکه اولیه توسط الگوریتم جستجوعه ممنوعه با توزیع هدایت الکتریکی شبکه موجود می‌باشد. پایه این تطابق بر اساس مدل بهره‌وری نش-ساتکلیف می‌باشد. هدف دوم حداقل سازی تعداد چاه‌های پایش در شبکه جدید ایجاد شده برای در نظر گرفتن مباحث اقتصادی می‌باشد. دوره مورد مطالعه در این پژوهش بهار سال 1390 و بهار سال 1391 می‌باشد. که از دوره اول به طور مستقیم در مدل بهینه‌سازی و از دوره دوم برای اعتبارسنجی و صحت‌سنجی مدل استفاده شده است. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که استفاده از الگوریتم جستحوی ممنوعه در بهینه‌سازی شبکه پایش نتایج قابل قبولی را در ختیار قرار داده است.