تعیین راندمان انتقال آبیاری شبکه آبیاری و زهکشی میناب در سال زراعی 1399- 1400

آب به عنوان مهمترین فاکتور تولید محصولات کشاورزی محسوب می شود. در کشور خشک و نیمه خشک ایران، افزایش میزان راندمان های آبیاری و بهره وری آب از جایگاه ویژه ای برخوردار است. پایین بودن راندمان انتقال آب و هدررفت آب در کانال های درجه یک، دو و سه، ازجمله مهمترین چالش های پیش روی بهره برداران و مدیران بخش کشاورزی است. پایین بودن راندمان انتقال آب کانال های کشور، عمدتاَ به دلیل فرسودگی شبکه، عدم بازسازی مناسب، استفاده از مصالح نامناسب و همچنین تبخیر و تعرق بالا مربوط می باشد. در این تحقیق به بررسی راندمان انتقال شبکه های شمالی، جنوبی و مرکزی دشت میناب استان هرمزگان که با داشتن منابع آبی و خاکی مناسب به عنوان یکی از حاصلخیزترین دشت های کشور، قطب اصلی تامین محصولات کشاورزی خارج از فصل کشور مطرح می باشد پرداخته شده است. مساحت تحت کشت این شبکه برابر با 14630 هکتار را تحت پوشش قرار دارد. نتایج نشان داد که هرچند میانگین راندمان انتقال شبکه در طول سال زراعی 1400- 1399، 83 درصد بوده و این راندمان از مقدار قابل قبولی برخوردار است. بررسی ها نشان می داد که بازدیدهای مداوم و منظم، تخصیص بودجه سالانه قابل توجه جهت عملیات بازسازی و مباحث مناسب مدیریتی و مشارکت بهره برداران نقش بسزایی در بالا بودن مقدار راندمان انتقال آبیاری شبکه دارد.