ارزیابی فنی سیستم های آبیاری بارانی کلاسیک در شرایط مزرعه

ارزیابی سامانه های آبیاری بارانی و مدیریت صحیح آنها می تواند کمک زیادی در توسعه و بهبود عملکرد این سامانه و در نتیجه افزایش راندمان در بخش کشاورزی نماید. در این پژوهش سیستم های آبیاری بارانی کلاسیک ثابت اجرا شده در 29 مزرعه در استان های آذربایجان غربی، کردستان، همدان و زنجان مورد ارزیابی قرار گرفت. برای ارزیابی این سیستم ها، معیارهای ضریب یکنواختی (cu)، یکنواختی توزیع (du) راندمان واقعی (aelq) و پتانسیل کاربرد (pelq) در ربع پایین اراضی در بلوک آزمایشی مورد ارزیابی قرار گرفت. با توجه به نتایج بدست آمده از مطالعات و ارزیابی های سیستم های آبیاری بارانی در استان ها، مشاهده شد که در اکثر موارد بررسی شده، طراحی غیر اصولی و اجرای نامناسب و نیز ضعف در مدیریت و بهره برداری از سامانه ها وجود دارد که باعث کاهش راندمان عملکرد سیستم ها می شود. به طور کلی طراحی و اجرای صحیح سامانه های آبیاری بارانی کلاسیک ثابت زمانی مفید است که بهره برداری از این سامانه ها نیز مناسب و کارآمد باشد. در نتیجه با مشاهده نواقص، به این نتیجه می رسیم که برای برطرف شدن نقاط ضعف طرح های سیستم های آبیاری بارانی، نیاز به مطالعه و دقت مضاعف طراحان و همچنین بالابردن دانش کشاورزان به عنوان بهره برداران نهایی از سیستم ها می باشد.