تاثیرکودهای زیستی(قارچ مایکوریزا وجلبک دریایی) بر ویژگی‌های فیزیکو شیمیایی خاک در شرایط کم آبیاری تحت کشت شنبلیله

در مناطق خشک و نیمه خشک، تنش خشکی سبب کاهش عملکرد گیاهان می‌شود و از سوی دیگر شرایط خاک در این مناطق چندان مطلوب نیست. بمنظور بررسی تاثیر کودهای زیستی در کاهش اثر تنش کم‌آبی در شنبلیله، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب بلوک‍‌های کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه‌ای اجرا شد. فاکتور اول تنش آبی در پنج سطح (100، 90، 80، 70، 60درصد نیاز آبی گیاه) و فاکتور دوم کودزیستی درچهار سطح (صفر، عصاره جلبک وکوزیوم، عصاره جلبک آلگا70، قارچ مایکوریزا) مورد استفاده قرار گرفت. صفات مورد بررسی شامل وزن خشک اندام هوایی، کارایی مصرف آب، پایداری خاکدانه، هدایت الکتریکی خاک (ec)و phخاک بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر آبیاری برای تمام صفات مورد بررسی معنی‌دار بود. همچنین اثر کود زیستی نیز برای تمام صفات و اثر متقابل آبیاری و کود زیستی برای اکثر صفات به‌جز ecو ph معنی‌دار بود. بیشترین وزن‌ خشک اندام هوایی، کارایی مصرف آب، میانگین وزنی قطر خاکدانه‌ها به ترتیب به میزان 12/4گرم در گلدان ، 75/0گرم در لیتر و77/0میلی‌متر در شرایط بدون تنش و با استفاده از کود میکوریزا حاصل شد. استفاده از کود میکوریزا در شرایط تنش باعث افزایش کارایی مصرف آب، پایداری خاکدانه وهدایت الکتریکی خاک(ec) و کاهش phخاک در مقایسه با عدم استفاده از کود زیستی در این شرایط گردید.