آبشویی و اصلاح خاک شور–سدیمی با کاربرد اصلاح کننده های آلی همراه با آب شور

شوری و سدیمی بودن خاک یکی از مشکلات مهم جهانی در زمین های فاریاب در نواحی خشک و نیمه خشک است. بنابراین ارزیابی روش های کارآمد در اصلاح خاک های شور-سدیمی اهمیت دارد. تاثیر بیوچار های تولیدی در دما های پیرولیز 300 و 500 درجه سلسیوس و مواد ولیه در مقایسه با شاهد و سوپرجاذب بر آبشویی نمک ها از خاک و ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک پس از آبشویی مورد بررسی قرار گرفت. پنج ترکیب مختلف از باگاس نیشکر، شلتوک برنج، کود گاوی و سرشاخه های درخت کاج در نظر گرفته شد. در یک زمان یکسان، ترکیب باگاس نیشکر، سرشاخه های هرس درخت کاج و پوسته شلتوک برنج (bwr) مقدار شوری زه آب کمتری نسبت به سایر ترکیب ها داشت، که نشان دهنده این است که به شوری کمتری در یک زمان یکسان رسیده است. هدایت هیدرولیکی اشباع با کاربرد همه اصلاح کننده‌ ها به طور قابل توجهی افزایش یافت. با تبدیل مواد اولیه به بیوچار نسبت mg2+/ca2+ در خاک کاهش یافته و در نتیجه پایداری خاکدانه ها افزایش یافت. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان می دهد که کاربرد اصلاح کننده bwr300 و سوپرجاذب استاکوزورب روشی مناسب برای اصلاح خاک های شور–سدیمی در مناطق خشک و نیمه خشک است. آزمایش های بیشتری برای تعیین مقدار ماده اصلاح کننده در دراز مدت و برای کاربرد در مقیاس بزرگ برای کیفیت های آب و بافت های خاک متفاوت در شرایط شور–سدیمی مورد نیاز است.