اثر میدان مغناطیسی بر ویژگی های آب و الگوی توزیع رطوبت در خاک

کاهش کمی و کیفی منابع آب در سال های اخیر، لزوم انجام تحقیقات گسترده در زمینه بهبود کارایی مصرف آب در بخش کشاورزی را افزایش داده است. در این راستا یکی از روش های پیشنهادی، مغناطیسی کردن آب آبیاری و امکان تغییر ویژگی های آب و الگوی توزیع رطوبت در خاک تحت تاثیر میدان مغناطیسی است. در این پژوهش آزمایشگاهی، ابتدا یک مدل فیزیکی به ابعاد m 8/0 × 8/0 × 4/2 ساخته شد که به سه قسمت تقسیم شد و از یک سیستم آبیاری قطره ای برای تامین آب هر یک از بخش ها استفاده شد. آزمایش به صورت طرح فاکتوریل اسپلیت پلات در زمان، با سه میدان مغناطیسی (3600 و 7600 گوس در مقایسه با نمونه شاهد) چهار سطح شوری ((ds. m-1) 9، 3، 5/1 ، 75/0)، سه تکرار و روی سه بافت خاک انجام شد و حداکثر عرض خیس شدگی زیر سطح خاک و عمق الگوی توزیع رطوبت در ده بازه زمانی نیم ساعته اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که عبور آب از میدان مغناطیسی باعث تغییر اندک ویژگی های آن شده که قابل چشم پوشی است. اما ابعاد الگوی توزیع رطوبت در مقایسه با نمونه-های بدون میدان مغناطیسی افزایش یافته است. بیشترین عمق الگوی توزیع رطوبتی در بافت رسی شنی و بافت لوم رسی شنی (به ترتیب cm 5/67 و 45 ) و بیشترین عرض خیس شده در هر سه بافت (cm 80 و 68و 77) در نمونه های تحت میدان مغناطیسی 7600 گوس مشاهده شد که با مقادیر ثبت شده در نمونه شاهد بدون میدان، اختلاف آماری معنی دار داشت.