محیط رسوبی دیرینه و چینه نگاری سکانسی سازند ساچون و ارتباط آن با دیرینه بوم‌شناسی در رخنمون‌های اطراف شیراز (جنوب باختر ایران)

دو زیست‌زون از روزن‌داران در توالی سه برش (برش تنگ خیاره، داریان و کوهنجان) مورد مطالعه تعیین شد. محدوده سنی سازند ساچون در برش‌های مورد مطالعه از پالئوسن زیرین تا ائوسن زیرین می‌باشد. سازند ساچون در گستره مورد مطالعه به‌صورت پیوسته بر روی سازند پابده و زیر سازند جهرم واقع شده است. بر اساس مشاهدات آزمایشگاهی هشت ریزرخساره در چهار کمربند رخساره‌ای شناسایی (کمربندهای پهنه کشندی، کولابی، سدی و دریای باز) و بیانگر آن است، سازند ساچون در گستره مورد مطالعه در یک پلاتفرم کربناته-اواری نهشته شده است. مقایسه دیرینه بوم شناسی و محیط دیرینه سه برش مذکور نشان می‌دهد که برش کوهنجان، بخش قربان در یک محیط کم‌عمق‌تر و دارای انرژی بیشتر نسبت به برش داریان نهشته شده است. در واقع، تنوع فسیلی در محیط‌های الیگوتروفیک و مزوتروفیک در برش داریان بیشتر بوده درصورتی‌که تنوع فسیلی در بخش قربان در برش کوهنجان بیشتر بوده است. سازند ساچون در یک دریای کم عمق نهشته شده است. سازند ساچون در برش‌های مورد مطالعه به سن پالئوسن-ائوسن از دو سکانس رده سوم تشکیل‌شده است.