آخرین یافته‌ها از فونای کنودونتی کامبرین اردویسین البرز، کپه داغ و ایران مرکزی و معرفی بایوزن‌های استاندارد جهت تقسیم بندی زمانی

از زمان مطالعه اولیه عناصر کنودونتی بازه زمانی کامبرین اردویسین ایران توسط مولر در سال 1973 زمان زیادی می‌گذرد و از آن زمان تاکنون مطالعات کنودونت شناسی در این بازه زمانی محدود بوده است. در دو دهه اخیر و با شروع مطالعه کنودونت‌های سازند شیرگشت توسط قادری و همکاران (1387الف و ب) و پس از آن مطالعات jahangir et al. (2014, 2015) در البرز و باختر کپه‌داغ، این مطالعات وارد دوره جدیدی شد. در سال‌های اخیر با مطالعه محدوده گذر کامبرین اردویسین و اردویسین پیشین میانی، اطلاعات کاملتری از توالی کنودونتی کامبرین اردویسین ایران به دست آمد که بر اساس آن وجود دست کم هشت بایوزون کنودونتی در محدوده چینه شناسی کامبرین پسین اردوویسین پیشین ایران اثبات شده است. روند مطالعاتی کنودونت‌های این بازه زمانی هم اکنون در چندین برش مطالعاتی در ایران مرکزی و باختر کپه‌داغ در حال انجام است و امید می‌رود که در سال‌های پیش رو، اطلاعات دقیق‌تری از این بازه زمانی در ایران به دست آید.