مروری بر اسکافوپود های فسیل شده ادوارگذشته در ایران با تاکید براسکافوپودهای میوسن برش دوازده امام، زاگرس (اردل بختیاری)

اسکافودپودا از زمان اردویسین بر روی کره زمین ظاهرشده و از زمان کرتاسه با ظهور جنس دنتالیوم تاکنون در نهشته های نرم، لجنی نزدیک ساحل در بیشتر دریا های گذشته (مخصوصا آب های گرم) زندگی می کرده و هنوز هم زندگی می کنند. صدف لوله ای و کمی خمیده کربناته اسکافوپود ها از دو طرف باز بوده با تقارن دو طرفی صدف و از طرف قطر بزرگتر در ماسه فرورفته و سمت با قطر کم تر در آب دریا قرار می گیرد. اسکافوپود ها معمولاً از فرامینیفر ها و لارو نرمتنان تغذیه می کنند. قدیمی ترین فسیل اسکافوپودای یافت شده از ایران از دونین میانی - بالایی (ژیوتین-فرازنین) برش های زفره و سه گزارش می گردد. در سازند سردر ارتفاعات شتری (برش دره نیاز) جنس پرودنتالیوم گزارش گردیده است. پس از آن می توان از حضور فسیل اسکافوپود در تریاس بالایی باقرآباد اصفهان، کرتاسه پائینی (بارمین) شمال اصفهان، آلبین کلاه قاضی و فسخود اصفهان را ذکر نمود. در نهایت اخیراً از برش دوازده امام اردل بختیاری، زاگرس در سازند میشان (میوسن) اسکافوپود های خوب حفظ شده بدست آمده است. اسکافوپود های عهد حاضر در خلیج فارس و دریای عمان به وفور یافت می شوند و قطر و اندازه صدف آن ها از خلیج فارس به سمت دریای عمان افزایش می یابد.