تحلیلی از نقش رسوبات سازندامیران بر پالئواکولوژی رودیست های سازند تاربور در زاگرس مرکزی

به منظور بررسی های پالئواکولوژیک رودیست ها و تاثیرات محیط و شرایط رسوبگذاری بر زندگی آنها در زاگرس مرکزی سه برش از نهشته های سازند تاربور شامل تنگ ونک، تنگ زندان و کوه دزداران در استان چهارمحال و بختیاری انتخاب گردید. ضخامت واقعی این سازند در تنگ ونک 475 متر، در تنگ زندان 156 متر و در کوه دزداران 111 متر اندازه گیری گردید. نهشته های سه برش بصورت صحرایی(بررسی ماکروسکپی) و آزمایشگاهی (مطالعات میکروسکپی) و نمونه های رودیست نیز از طریق زدن انواع برش (طولی-عرضی-مایل) به نمونه ها به صورت سیستماتیک مطالعه و نامگذاری شد و همچنین شرایط پالئواکولوژی آنها نیز مورد بحث و تحلیل قرار گرفت. ورود رسوبات آواری سازند امیران به داخل حوضه زاگرس در کرتاسه پایانی در برش های تنگ ونک و تنگ زندان موجب ازدیاد مواد غذایی و ایجاد شرایط یوتروفیک شده است که این موقعیت برای تغذیه فونای رودیستی که همگی معلق خوار بوده اند بسیار ایده آل بوده است و میزان مواد غذایی بسیار بالا موجب عظیم الجثه شدن رودیست ها گردیده است، در صورتیکه در برش کوه دزداران با عدم وجود نهشته های سازند امیران جثه رودیست ها حالت نرمال دارند.رودیست های دو خانواده هیپوریتیده ها و دیکتیوپچیده ها که زندگی منفرد در بستر های نرم و گلی داشته اند در دو برش تنگ ونک و تنگ زندان بسیار طویل و شکل چکمه مانند داشته که علت آن از دست دادن تعادل و خوابیدگی و واژگون شدن صدف بخاطرطول و وزن زیاد در انرژی بالا بوده و از طرفی رشد مجدد صدف پس از خوابیدن، به سمت قائم جهت مصون ماندن از تدفین شدن در رسوبات آواری بوده است. پیچیدگی در صدف رودیست ها خود روشی برای حفظ تعادل آنها در محیط های پر انرژی بوده است همچنین خانواده هایی که زندگی گروهی (گله ای) داشته اند مانند رادیولیتس ها، در کنار هم بودن موجب ایجاد تکیه گاه و حفظ تعادل آ نها شده و هیچگونه خمیدگی در صدفهای آنها ایجاد نشده است.