بررسی شواهد رخساره ای و صحرایی در شناسایی توالی های ریزشی کربناته مطالعه موردی از توالی های کرتاسه بالایی و میوسن ایران

بررسی مطالعات سنگ شناسی و رخساره ای انجام شده بر روی توالی های کرتاسه بالایی و میوسن در نواحی زاگرس و ایران مرکزی و تطابق این مطالعات با یکدیگر در برش های مختلف نشان می دهد که در برخی از برش ها، ژئومتری لنزی شکل در توالی های کربناته دیده می شود. ریز رخساره های مشاهده شده در این الگوهای لنزی شکل در توالی ها تماما از قطعات و خرده های زیستی تشکیل شده به طوری که آثار حمل و نقل با فواصل کوتاه و طولانی در آنها دیده می شود. علاوه بر این، بررسی صحرایی دقیقتر رخساره های موجود در این توالی ها در مقیاس ماکروسکوپی نشان از شواهد حمل و نقل دارد به طوری که قطعات خرد شده ماکروفسیل ها در جهات مختلف و به صورت نامنظم نهشته شده اند. همچنین، در رخساره های عمیق تر مانند سازند گورپی، وجود ریز رخساره های حاوی قطعات مختلف ماکروفسیلی در بستر مادستونی پلاژیک نشان از حمل و نقل در بخش های انتهایی شیب قاره می باشد. در مجموع، مقایسه مطالعات انجام شده بر روی سازندهای قم(در سه برش) و گورپی(در دو برش) نشان می دهد که توالی های با ژئومتری لنزی شکل تماما دارای شواهد رخساره ای ماکروسکوپی و میکروسکوپی دال بر وجود شرایط حمل و نقل رسوبات در بستر محیط رسوبی در نواحی شیب قاره و حاشیه ریف و تشکیل رخساره های ریزشی می باشند.