تعیین غیرمستقیم سطوح انگیزش بر هدفمندی با میانجیگری امیدواری در دانشجویان

هدف: این پژوهش با هدف، تعیین غیرمستقیم سطوح انگیزش بر هدفمندی با میانجیگری امیدواری در دانشجویان انجام شد. روش: به لحاظ هدف، از نوع توصیفی و همبستگی بوده و با استفاده ازروش رگرسیون چندگانه به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته شد. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه آزاد شهر قدس بوده و از بین جامعه بر اساس فرمول گرین تعداد 200 نفرازدانشجویان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های انگیزش تحصیلی مک اینری و سینکالایر (1992)، امیدواری (اسنایدر و همکاران، 1991) بودند که روایی آن ها با استناد به دیدگا ه های صاحب نظران و پایایی آن ها بر اساس ضریب آلفای کرونباخ بررسی و تایید شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد براساس سطوح انگیزش، می توان هدفمندی را با میانجیگری امیدواری در دانشجویان پیش بینی نمود.نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده انگیزش درونی 25% ، تنظیم بیرونی 38% از تغییرات هدفمندی را پیش بینی نماید.