بررسی رابطه الگوهای ارتباطی خانواده بر احساس شرم وگناه درنوجوانان شهرشیراز

هدف ازاین پژوهش بررسی رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده با احساس شرم وگناه درنوجوانان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود.جامعه آماری پژوهش دانش آموزان پسر و دختر مقطع متوسطه اول شهر شیراز بودند که از این میان تعداد 310 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. نتایج بیانگر این بود که الگوی ارتباطی گفت و شنود با احساس شرم و گناه رابطه معکوس و معنی داری داشت. اما الگوی ارتباطی همنوایی تنهابا احساس شرم رابطه معنی داری داشت. در نهایت می توان بیان داشت که شیوه های ارتباطی درون خانواده می تواند هیجانات خودآگاه فرزندان را تحت تاثیر قرار دهد.