پیش بینی انگیزش تحصیلی بر اساس اعتماد به نفس و خودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی انگیزش تحصیلی بر اساس اعتماد به نفس و خودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه شهر ایلام بود. پژوهش حاضر باتوجه به هدف کاربردی و شیوه اجرا از نوع همبستگی است.. نمونه این پژوهش مشتمل بر 316 نفراز دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم که برای انتخاب آنها از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه خودتنظیمی تحصیلی زیمرمن و مارتینزپونز (1986)، اعتماد به نفس کوپر اسمیت (1967) و انگیزش تحصیلی فام و تیلور (1999) بود. یافته ها نشان داد بین خودتنظیمی تحصیلی با انگیزش تحصیلی در دانش آموزان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. بین اعتماد به نفس با انگیزش تحصیلی در دانش آموزان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد. متغیر خودتنظیمی با ضریب بتای 34/0، متغیر اعتماد به نفس با ضریب بتای 32/0 می تواند به طور مثبت و معنی دار انگیزش تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی کنند.نتیجه گیری: اعتماد به نفس و خودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان به عنوان یک شاخص مهم برای ارزیابی نظام های آموزشی مورد توجه قرار گرفته است. علاوه بر این، انگیزش تحصیلی همواره برای معلمان، دانش آموزان، والدین، نظریه پردازان، و محققان تربیتی نیز حائز اهمیت بوده است.