اثر نقاشی درمانی بر تکانشگری کودکان 4 تا 6 ساله شهر رشت

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر نقاشی درمانی بر تکانشگری کودکان 4 تا 7ساله شهر رشت انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح آن پیش آزمون– پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه کودکان پیش دبستان شهر رشت در سال 1397 می باشند، تشکیل دادند که تعداد 30 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به شیوه ی کاملاً تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای سنجش ابتدا از پرسشنامه تکانشگری هرشفیلد استفاده شد. سپس نقاشی درمانی به مدت8 جلسه فقط بر روی گروه آزمایش اجرا شد. پس از پایان اجرای متغیر مستقل پس آزمون بر روی دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش آنکوا با نرم افزار spss استفاده شد. یافته ها نشان دادند اثر بخشی نقاشی درمانی بر میزان تکانشگری موثر است . باتوجه به موثربودن هنردرمانی بر کاهش تکانشگری کودکان پیشنهاد می گردد روانشناسان و متخصصان کودک از این شیوه درمانی نیز در کاهش تکانشگری این کودکان استفاده کنند.