اثر دستگاه رگ‌یاب بر کاهش اضطراب کودکان: یک مطالعه موردی بیمارستان نمازی شیراز

هدف: رگ‌گیری، یکی از شایع‌ترین پروسیجرهای درمانی می‌باشد. به طوریکه تقریباً 90درصد بیماران بستری به نوعی تحت این پروسیجر تهاجمی قرار می‌گیرند. کودکان آن را ناراحت کننده‌ترین، درد آورترین، اضطراب آورترین، تجربه بستری و بیماری گزارش کرده‌اند. از این رو مطالعه حاضر با هدف اثر دستگاه رگ‌یاب بر کاهش اضطراب کودکان در بیمارستان نمازی شیراز انجام شد. روش: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی است که نمونه‌ها شامل 62 کودک 6-3 ساله بستری در بخشهای داخلی کودکان می‌باشند. کودکان پس از انتخاب به روش تصادفی در دو گروه مداخله وکنترل تخصیص داده شدند. کودکان گروه مداخله به روش رگ‌گیری با دستگاه رگ‌یاب و کودکان گروه کنترل به شیوه متداول رگ‌گیری شدند. پاسخ‌های اضطرابی، 5 دقیقه قبل و 5 دقیقه بعد از رگ‌گیری اندازه‌گیری شد. پاسخ‌های اضطرابی در طول رگ‌گیری، توسط مقیاس اضطرابیyale-pas اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تی‌مستقل، تی زوجی و آنالیز کوواریانس در نرم‌افزار spss23 تجزیه وتحلیل شدند. نتایج: بر اساس نتایج به دست آمده از آزمون کوواریانس، دو گروه رگ‌گیری با دستگاه رگ‌یاب و روش متداول، در میانگین نمره شدت اضطراب بعد از انجام پروسیجر در گروه مداخله 94/1±77/13در گروه کنترل44/2±18 است (001/0p=). این نتایج نشان داد که میزان اضطراب بعد از رگ‌گیری گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌دار آماری داشته است. نتیجه گیری: رگ‌گیری با دستگاه رگ‌یاب در کاهش اضطراب کودکان6-3 ساله، تاثیر مثبت دارد و می‌تواند به عنوان یک شیوه رگ‌گیری مناسب در بخش‌های داخلی کودکان مورد استفاده قرار گیرد.