بررسی رابطه الگوهای ارتباطی خانواده با همدلی شناختی و عاطفی درنوجوانان شهرشیراز

هدف ازاین پژوهش بررسی رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده با همدلی شناختی و عاطفی درنوجوانان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود.جامعه آماری پژوهش دانش آموزان پسر و دختر مقطع متوسطه اول شهر شیراز بودند که از این میان تعداد 310 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. نتایج بیانگر این بود که الگوی ارتباطی گفت و شنود با همدلی شناختی و عاطفی رابطه مستقیم و معنی داری داشت. اما الگوی ارتباطی همنوایی تنهابا همدلی شناختی رابطه معنی داری داشت. در نهایت می توان بیان داشت که شیوه های ارتباطی درون خانواده می تواند همدلی فرزندان را تحت تاثیر قرار دهد.