بازی‌وارسازی شهری سیاقی نو برای ایجاد عادت‌های ماندگار خوب شهروندی

فضای زیست شهری شبکه‌ای درهم تنیده از سازوکارهای روانی-اجتماعی، فناورانه، زیرساختی، حکمروایی، اجتماعی/مشارکتی، هویتی/شهروندی و… است؛ برای خلق محیط متناسب با نیاز شهروند، توجه به عناصر موجود در این محیط و تاثیرات روانی متبادر بر رفتار شهروند، کلیدی است. لذا نمی‌توان بدون اشراف ساختارمند بر فرایندهای درک و فهم معطوف به محیط و سازوکارهای مرتبط، مبادرت به مداخله در محیط کرد چه، در نهایت همین درک و فهم است که اغلب به شکل رفتار در محیط بروز می‌یابد؛ این مقاله با چنین پیش‌زمینه‌ای تلاش دارد تا اهمیت مشارکت شهروندان را به عنوان عنصر کلیدی در ارتباط با محیط زندگی و فرایندهای خدمات شهری مورد مطالعه قرار داده، در گام نخست با استفاده از روشی کیفی، مفهوم «بازی‌وارسازی و شهروندان»، به عنوان ابزاری ارزشمند و در جایگاه ماهیتیِ یک پلتفرم بسترساز در راستای اقدامات شهروندان را با هدف توانمندسازی همکاری خلاق، انعطاف‌پذیری، درگیری هم‌افزا، مشارکت مدنی و بهبود فرآیند تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری مورد بررسی قرار داده، پس از آن، مصادیق بازی‌وارسازی شهری به صورت مصداقی/تطبیقی در راستای بررسی رابطه بالقوه میان فرایندهای شهری و بازی‌وارسازی مورد بررسی قرار دهد. به تعبیری، هدف اصلی پژوهش ترغیب استفاده از ظرفیت‌های مفهوم بازی‌وارسازی در افزایش مشارکت و هم‌‌افزایی شهروندی است؛ انتظار می‌رود نتایج حاصل بتواند سیاقی کارا‌تر برای بهره‌گیری از ظرفیت مشارکت‌های شهری/مدنی، انعطاف‌پذیری و مقیاس‌پذیری ارائه نموده، فرآیند تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی را به طور موثر به عنوان ابزاری برای توسعه جوامع پایدار بهبود بخشد.