معماری، شهرسازی و کاهش جرائم

این مقاله بصورت توصیفی، تحلیلی و با تاکید بر ضرورت همکاری میان رشته ای بین جرمشناسان و طراحان شهری می باشد. امنیت در محل زیست انسان ها از طریق عوامل مختلفی قابل تامین است که یکی از آنها طراحی مناسب و سازگار با اصول و ضوابط ایمنی و پیشگیرانه است. طبعا در صورت عدم رعایت اصول پیشگیرانه در برنامه ریزی و طراحی شهری با بروز حجم زیادی از جرایم روبرو خواهیم بود. از آنجا که جرم و پدیده شهر نشینی با یکدیگر ملازمه دارند، در پاره ای از کشورها مدیریت پیشگیری از جرم به وزارت مسکن و شهرسازی و شهرداریها محول شده است. از این رو یکی از مسائل مربوط به توسعه شهر ها معماری پیشگیرانه محسوب می شود. بنابراین با توجه به اینکه وزارت مسکن متولی پیشگیری از جرم است، می توان در ایجاد شهرک ها و شهرهای جدید و توسعه شهرهای موجوداز یافته های جرم شناسی پیشگیرانه استفاده کند. توجه به این مطلب ضروری است که معماری پیشگیرنده از جرم می بایست با سایر ملاحظات معمول در شهر سازی و ساخت اماکن مسکونی از قبیل زیبا سازی، صرفه جویی اقتصادی، رعایت حقوق و آزادی فردی خلوت و حریم خصوصی فرد همخوانی و مطابقت داشته باشد. اصول طراحی محیطی با رویکرد پیشگیرانه می تواند به گونه ای آسان، ارزان و کارآمد درهنگام ساخت یا تعمیر مجموعه های مسکونی اعمال گردد. این پژوهش به دنبال شناخت اصول صحیح طراحی بدون جرم می باشد.