زیبایی شناسی منظر پیاده‌راه‌ها با تاکید بر پوشش گیاهی

با افزایش روز افزون جمعیت شهرها، آلودگی محیط شهرها، سبک زندگی آپارتمان نشینی، فاصله گرفتن از محیط طبیعی و غیره، ضرورت نیاز به فضاهای اجتماعی جذاب و آرامش بخشی مانند پیاده راه ها در شهرها روز به روز افزایش یافته است. پیاده روی به دلیل کم هزینه بودن، در دسترس بودن و عدم وابستگی به عنصری خاص به عنوان اصلی ترین الگوی جابجایی در داخل کانون های زیستی به شمار می رود. به دنبال آلودگی های زیست محیطی، کاهش سوخت فسیلی و پایین آمدن کمیت فضاهای شهری، سیاست استفاده از حمل و نقل عمومی و کاهش استفاده از اتومبیل شخصی رواج یافت و در این راستا رویکرد برنامه ریزی و طراحی شهری در جهت احیاء حرکت و حضور عابر پیاده در فضاهای شهری در چند دهه اخیر شکل گرفته است. همچنین استفاده از عوامل طبیعی در معماری و شهرسازی امروز و نیاز به ایجاد پایداری اکولوژیک میان طبیعت و مصنوعات بشری حداکثر استفاده از عوامل محیطی و طبیعی در شهرسازی جزو ارکان پایداری در این زمینه می باشد. در کشور ایران اقلیم های متفاوتی وجود دارد، بنابراین تنوع گیاهان آن نیز زیاد است. بکارگیری این گونه ها در فضای سبز معماری تنوع گونه ها و اکوتیپ ها (از نظر رنگ، فرم، اندازه و سازگاری) را دو چندان می کند و ضریب اطمینان موفقیت طرح و انعطاف طراحی بیشتر می شود. وجود پوشش گیاهی در فضای شهری نشانه ای از توانایی اقلیمی و احوال فرهنگی منطقه است، به همین دلیل توجه به ارتقای کیفیات منظر شهری و زیباسازی محیط، با بکارگیری راهبردهای کارآمد در کاهش اثرات مخرب غلبه اتومبیل ها بر شهر و معابر شهری، همچنین با هدف بررسی نقش پیاده راه ها و پوشش گیاهی در زیباسازی منظر شهری به این نکته دست یافتیم.