معماری شیشه – بررسی اجزای پوسته‌های سازه‌ای شیشه‌ای و جزییات ارتقادهنده عملکرد لرزه‌ای آن‌ها

به سختی می‌توان مصالح دیگری را یافت که بتواند با محبوبیت شیشه در بین مهندسین و معماران رقابت کند. شیشه پس از گذراندن دوره‌ای طولانی از تکامل، امروزه به صورت روزافزون به عنوان یک المان باربر توسط مهندسین به کار گرفته می‌شود و نسبت‌های اعضای سازه‌ای حجیم را به طرز قابل توجهی کاهش می‌دهد. ساخت نمونه‌های موفقی از پوسته‌های شیشه‌ای سازه ای در سال‌های اخیر، در کلان‌شهرهای مشهد و تهران، حاکی از روند رو به رشد این تکنولوژی در صنعت ساختمان در کشور می‌باشد. اما عدم بومی سازی تکنولوژی کامل این نوع از پوسته ها مخصوصاً با توجه به شرایط لرزه‌خیزی کشور و عدم ترجمه یا تالیف منابع تخصصی، نمایانگر کمبود اطلاعات و پژوهش در زمینه طراحی و عدم آگاهی از پتانسیل های شیشه می‌باشد. در مناطق لرزه‌خیزی مانند ایران روش‌های اختصاصی محاسبه برای انطباق با جابجایی‌ها و الزامات مقاومتی مورد نیاز است، اما ضوابط طراحی به ندرت در استانداردهای موجود برای ساختمان‌های مقاوم در برابر زلزله در نظر گرفته می‌شود. هدف این مقاله نگاه نزدیکتر به سه جزء پوسته‌های سازه‌ای شیشه‌ای (شامل سازه اصلی، سیستم اتصال شیشه و پانل شیشه) و سپس بررسی جزییات ارتقادهنده عملکرد لرزه‌ای آن‌ها می‌باشد که در نهایت به ارائه الگوی کلی طراحی جزییات پوسته‌های سازه‌ای شیشه‌ای با عملکرد لرزه‌ای بهبود یافته می‌انجامد. سه اصل کلی طراحی چنین پوسته‌ای، طراحی سازه انعطاف‌پذیر، طراحی جزییات اتصال شیشه به سازه نگه‌دارنده در راستای افزایش رواداری‌های جابجایی و انطباق با تغییرمکان‌های سازه و نهایتاً استفاده از پانل شیشه گرمادیده چندجداره لمینیت شده با لایه میانی بهبود یافته و هندسه اصلاح شده است.