سنجش مولفه های تاب آوری اجتماعی با بهره گیری از مدل الکتره(مورد پژوهی: محلات منطقه هفت شهر شیراز)

یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های اصلی برنامه‌ریزان و مدیران شهری در سال‌های اخیر اثرات مخاطرات طبیعی بر جوامع اجتماعی و محلات شهری می‌باشد به‌همین دلیل توانمندی و تقویت اجتماعی ساکنان در یک محیط نقش مهمی در تاب آوری در مقابل مخاطرات طبیعی دارد مفاهیم تاب آوری اجتماعی و جامعه تاب آور در جهت کاهش خطر مقابله با سوانح و موفقیت برنامه‌های بازسازی در چارچوب مشارکت عمومی در دهه‌های اخیر اهمیت زیادی پیدا کرده‌است. هدف از این پژوهش بررسی تاب آوری اجتماعی و سنجش مولفه های تاب آوری اجتماعی در منطقه 7 شیراز و رتبه بندی و ارزیابی محلات از لحاظ مولفه های تاب آوری اجتماعی می‌باشد. در این پژوهش ابتدا از طریق مطالعات کتابخانه ای، مولفه ها و عوامل اثرگذار بر تاب آوری اجتماعی مشخص و تعریف عملیاتی گردید. سپس با استفاده از پرسشنامه در قالب فرآیند تحلیل شبکه ای anp وزن نهایی مولفه ها بوسیله متخصصین تعیین گردید و با استفاده از مدل electre محلات مورد مطالعه رتبه بندی گردید. نتایج پژوهش بیانگر این است که از میان مولفه های مورد مطالعه، مولفه سرمایه اجتماعی به ترتیب با وزن (0/36) دارای بیشترین وزن و مولفه سرمایه انسانی با وزن (0/28)، کیفیت زندگی با وزن (0/17) و مولفه ویژگی های جمعیتی با وزن (0/13) در مراحل بعدی هستند. با توجه به روش الکتره اولویت بندی انتهایی محلات مورد مطالعه منطقه 7 بیانگر این است که محلات شریف آباد با امتیاز3، بلوار اتحاد با امتیاز 2، بلوار نصر شرقی با امتیاز 1 و بلوار فرصت شیرازی در انتها، به ترتیب در رتبه های اول تا چهارم قرار دارند.