بررسی تطبیقی کیفیت محیط مسکونی در زندگی انسان ( نمونه موردی: خانه های دولتی شهر دانسفهان )

مسکن به عنوان مهم ترین کاربری در سطح شهر ها، همواره به منظور ایجاد مکانی مناسب برای ارضای نیازهای روحی و جسمانی مورد توجه معماران و برنامه ریزان شهری بوده است، اما باتوجه به رشد سریع شهرها و توسعه کالبدی آن، موجب بروز بحران های مختلف در زندگی شهری نظیر مشکلات محیطی و نزول کیفیت محیط مسکونی شده است. کیفیت محیطی به عنوان شاخصی برای اندازه گیری درجه ای از محیط که برای زیستن انسان مناسب می باشد، مورد استفاده قرار گرفته است. به همین علت، ایجاد فضایی با کیفیت مناسب و مطلوب در فضاهای مسکونی امری ضروری محسوب می شود. کیفیت محیط مسکونی دارای مفهومی پویا، پیچیده و چند بعدی می باشد که از ابعاد مختلف کالبدی، اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و فرهنگی شکل گرفته است. هدف این پژوهش با توجه به تحقیقات بدست آمده در این راستا و تجربیاتی از خانه های ساخته شده پس از زلزله دانسفهان به منظور ارتقای سطح کیفی فضاهای مسکونی، کشف عوامل موثر بر کیفیت محیط مسکونی و شاخص های اجتماعی آن، ارتباط بین آنها و بیان راهبردهایی به همین منظور است. این مقاله بر اساس طرح اولیه منطبق بر مطالعه متون نظری، کتب و مقالات حیطه ی طراحی مسکن با توجه به ارتقای کیفیت محیط انسانی بر اساس نیاز انسان به مسکن مطلوب نوشته شده است. روش پژوهشی در این تحقیق تحلیلی – توصیفی می باشد که از متون مربوطه اصول ثابتی را در راستای شناخت عوامل تحقیق استخراج نموده و از طریق مطالعات کتابخانه ای و مشاهدات در حیطه ی نمونه موردی و تحلیل و تفسیر نتایج به کشف و تشریح این اصول پرداخته است.