توسعة شهری دانش‌بنیان و شهر خلاق: ابعاد و شاخص‌ها

باتوجه‌به وابستگی بیش‌ازپیش جهان کنونی به رشد فناوری و اقتصاد مبتنی بردانش، اتکا به نسل جدید دانش به‌صورت نوآورانه به ابزاری برای سازگاری با تغییرات و چالش‌های مدیریتی تبدیل گشته است. به همین دلیل مناطق شهری که به‌عنوان کانون‌های اصلی توسعه اقتصاد دانش‌بنیان شناخته می‌شوند، دچار تغییر و تحولاتی می‌گردند. در این راستا سازمان‌دهی فضا و توسعة مکان‌های مبتنی بر تولید دانش به یکی از مباحث اصلی توسعة شهری و به اولویتی راهبردی تبدیل گشته است و مناطق شهری به‌منظور جذب سرمایه‌های انسانی و مالی، ارتقاء کیفیت زندگی ناچار به به‌کارگیری سیاست‌هایی جهت خلق فضاها مراکز شهری دانش‌بنیان می‌باشند؛ چراکه خلاقیت و دانش به‌عنوان محرکان آیندة اقتصاد شهری به شمار آمده و شهرها به دنبال ایجاد شرایط مناسب برای ظهور و بروز خلاقیت و دانش بوده و دستیابی به چنین شهرهایی آرزوی هر جامعه‌ای می‌باشد؛ در این مقاله ضمن معرفی شهرهای دانش‌بنیان به‌عنوان رویکرد غالب در شهرسازی خاستگاه نظری دیدگاه‌های تاثیرگذار و ادبیات نظری - تجربی ابعاد و شاخص‌های آن را بررسی کرده است. این تحقیق به لحاظ هدف بنیادی - نظری و داده‌های آن به روش کتابخانه‌ای - اسنادی فراهم آمده است. یافته‌های مقاله بیانگر آن است که باتوجه‌به شرایط امروز در بیشتر شهرهای جهان توافق کلی درباره تعریف اصول و معیارها و شاخص‌های شهر دانش‌بنیان و خلاق وجود ندارد. خلاق هستة موفقیت شهر دانش‌بنیان می‌باشد. به‌گونه‌ای که ساخت و شکوفایی پایه مبتنی بردانش و تشویق تجارت‌ها و حرفه‌های جدید می‌شوند.