مقدمه ای بر بازآفرینی محلات شهری ناکارآمد(نمونه موردی محله شوراخانه سراب).

دگرگونی در ساختار کالبدی ، اقتصادی و اجتماعی شهرها باعث شده که اهمیت نوسازی و احیاء بافتهای فرسوده و ناکارآمد بیش از پیش مشخص می گردد. بافت های شهری در انواع گوناگون به دلیل فرسودگی و نارسایی های کالبدی، کمبود خدمات و زیرساخت های شهری مناسب از یک سو و شرایط نامطلوب زیست محیطی و انواع مسائل اجتماعی فرهنگی و اقتصادی از دیگر سوی، به شدت نیازمند اقدامات همه جانبه در جهت احیاء توسعه و ساماندهی می باشند. شکل گیری بافتهای شهری و تغییرات فیزیکی صورت گرفته بازآفرینی در محیط شهری یکی از راهکارهای اجرائی برای رسیدن توسعه های شهری بخصوص در نوسازی و بهسازی محلات فرسوده و ناکارآمد است. برای بازآفرینی قسمتی از بافت شهر که وجود عوامل مختلف در آن، سبب کاهش ارزش کیفی و کمی زندگی شهروندان شده که نیاز به احیا دارد تا بتواند حس نشاط و سرزندگی و در نهایت رضایت کابران شهری را موجب شود. بنابراین حضور ساکنان بومی در بافت و ارتقاء حساسیت آن ها نسبت به محل زندگی شان یکی از فاکتورهای مهم برای بازآفرینی و احیای بافت های ناکارآمد شهری است. ناکارآمدی، فرسودگی، وجود زمین های بایر در پهنه وسیعی از سطح محله شورا خانه سراب یکی از معضلات جدی محله و شهر تلقی می گردد. فرسودگی در عین حال تبعات گسترده ای در حوزه های اجتماعی، فرهنگی ، و … بر زندگی شهروندان دارد که می باید برای رفع آن چاره اندیشی گردد. از سوی دیگر مجموعه اقدامات انجام شده در این راستا قابل نقد و متاسفانه نقطه اتکای مثبتی فراروی مسولین برای انجام اقدامات جدی در این زمینه قرار نمی دهد. مطالعات این مقاله به روش کتابخانه ای و اسنادی بوده که در برخی موارد از روش میدانی استفاده شده است و در صدد است ضمن تعمق در علل ناکارآمدی و پیامدهای ناشی از آن مجموعه اقدامات گذشته را نقد و با توجه به وضعیت موجود بافت های ناکارآمد محله شوراخانه در شهر سراب، راهبردهایی جهت بازآفرینی و احیای این بافت شهری با هدف ایجاد جلب رضایت کاربران با تمرکز بر حس نشاط و سرزندگی را بوجود آورد.