ارزیابی اثرات زیست محیطی احداث پیاده راه پل طبیعت و بهبود عملکرد اکولوژیکی آن با پل گیشا در تهران

افزایش روزافزون جمعیت شهرها، آلودگی محیط شهرها، سبک زندگی آپارتمان نشینی، فاصله گرفتن از محیط طبیعی و غیره، ضرورت نیاز به فضاهای اجتماعی، جذاب و آرامش بخشی مانند پیاده راه ها در شهرها روز به روز افزایش یافته است. پیاده روی قدیمی ترین شکل حرکت پیاده در شهر است. انسان می تواند از این طریق با محیط اطراف خود ارتباط برقرار کند و تعاملات اجتماعی پایایی را شکل دهد و باعث افزایش سرزندگی در شهرها شود، پل طبیعت در منطقه 3 تهران با مساحت7000 متر مربع اولین پل صرفا پیاده رو در ایران است که بوستان آب و آتش و پارک جنگلی طالقانی را به یکدیگر متصل می‌کند. پل طبیعت جدا از مسائل اقتصادی و اجتماعی، ابعاداکولوژیک نیز دارد و نیاز به بررسی و ارزیابی در این زمینه وجود دارد. در مقابل، پل گیشا در مرز ما بین دو منطقه شهری2 و6 در محدوده مرکزی شهر تهران واقع شده است. منطقه6 از سویی به طور تقریبی در مرکزیت جغرافیایی شهرتهران قرار گرفته و از سوی دیگر به لحاظ موقعیت و همجواری با مرکز ثقل قدیمی شهر یعنی ناحیه بازار ارگ، از نظر فعالیت و عملکرد بخش عمده ای از منطقه به عنوان استخوان بندی شهر تهران و مرکز ثقل جدید، حکومتی-اداری و تجاری(c.b.d) ایفای نقش می کند. روش تحقیق در این مقاله از حیث بنیادی-تفصیلی می-باشد که با استفاده از تحقیقات انجام شده و پیشینه پژوهش مقایسه تطبیقی این دو پل به صورت مطالعه اسنادی و همچنین روش مشاهده، انجام شده است. استفاده از اصول اکولوژی سیمای درحال حاضر در بسیاری از شهرهای جهان در جریان است و حیات زیست-محیطی و بومی این شهرها را تامین می‌کند.