تبیین اصول طراحی اقلیمی با بهره‌گیری از تحلیل آب و هوایی و معماری بومی (مطالعه موردی: شهر بندرعباس)

با توجه به اینکه هر منطقه جغرافیایی دارای شرایط آب و هوایی مخصوص به خود است، طراحی ساختمان بر مبنای اقلیم و معماری در هر منطقه ویژگی ها و ملاحظات مخصوص به خود را داراست به خصوص در ﮐﺸﻮر اﯾﺮان ﮐﻪ ﺷﺮاﯾﻂ اﻗﻠﯿﻤﯽ متنوع در آن ﮐﺎﻣﻼ ﻣﺸﻬﻮد اﺳﺖ، ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت و ﭘﮋوﻫﺶ ﻫﺎی ﺟﺎﻣﻊ در این زﻣﯿﻨﻪ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﺪﯾﻬﯽ و ﻻزم ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ تا بتوان بر مبنای اقلیم منطقه اصول مورد نیاز به جهت نیل به معماری پایدار با صرف کمترین میزان انرژی را استخراج نمود. همچنین با بررسی معماری بومی در مناطق مختلف ایران می توان به برخی از این اصول در جهت پایداری و کاهش مصرف انرژی دست یافت. معماری بومی برای ایجاد شرایط آسایش انسان با کمترین مصرف انرژی و استفاده از انرژی های طبیعی راه حل های جالبی ارائه نموده است. در این مقاله ابتدا به تحلیل وضعیت اقلیمی بندرعباس به عنوان پایتخت هرمزگان پرداخته شده و سپس راهکارهای موثر معماری برای طراحی پایدار با توجه به این مطالعات اقلیمی عنوان گشته است. سپس معماری بوم گرای استان هرمزگان مورد بررسی قرار گرفته و در انتها این معماری با معماری پایدار و مناسب با توجه به شاخص های اقلیمی مقایسه شده است و در نهایت ﭘﯿﺸﻨﻬﺎداﺗﯽ در زمینه ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﻃﺮاﺣﯽ اﻗﻠﯿﻤﯽ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺑﺎ ﻃﺮاﺣﯽ ﭘﺎﯾﺪار ارائه ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ.