کاربرد سامانه ایستا(انرژی غیرفعال خورشیدی) در طراحی مجتمع های مسکونی

بنا به گزارش سازمان انرژی های نو در ایران، بیش از 30 درصد منابع مختلف انرژی کشور در ساختمان ها مصرف می شود.با توجه به این که نه تنها منابع نفتی از سرمایه های ارزشمند کشور می باشند بلکه مصرف غیر بهینه آنها سبب زیان های جبران ناپذیر و آلودگی محیط زیست نیز می شود، صاحب نظران و کارشناسان به دنبال منابعی هستند که به تدریج جایگزین سوخت های فسیلی شوند. یکی از منابع پاک و لایزال انرژی خورشیدی است، که در بخش گرمایش و سرمایش ساختمان می تواند باعث صرفه جویی قابل توجهی گردد. انسان ها هزار سال است از انرژی خورشیدی به صورت های مختلف استفاده می کنند. اما آن چه مطرح است تبدیل این انرژی به سایر انرژی های متداول و مورد نیاز بشر است. یکی از الگوهای پایداری در معماری استفاده از انرژی های طبیعی و مصرف حداقل انرژی فسیلی و همزیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی است که طراحی ساختمان خورشیدی گامی در جهت رسیدن به آن می باشد (اسدی و همکاران، 1388). بر همین اساس هدف از این پژوهش، بررسی نحوه طراحی مسکن به منظور کاهش استفاده از انرژی های تجدید ناپذیر و آلودگی های ناشی از آن ها و به کار گیری انرژی خورشیدی به عنوان یک انرژی نو می باشد. روش انجام این مطالعه به صورت کیفی با مطالعه منابع نظری و تجارب داخلی و خارجی می باشد. با شناخت این رویکرد و زمینه های مربوط به آن پیشنهاداتی در جهت بکارگیری ای انرژی درمجتمع های مسکونی ارائه می گردد.