روشهای پیش ساختگی و نقش آن در تسریع اسکان پس از حوادث غیرمترقبه در ایران

ساختمان سازی به شیوه رایج امروز در ایران علاوه برصرف میزان قابل توجهی از انرژی، مشمول دورریزی و پرت مصالح بوده و در بسیاری از موارد محصول نهایی نیز از کیفیت مطلوبی به ویژه از منظر ایمنی برخوردار نیست. خرابی های گسترده در زلزله های اخیر بیانگر فقدان استحکام کافی ساختمان ها است که از دلایل آن می توان به عدم رعایت استانداردهای لازم در فرآیند اجرا اشاره نمود. جایگزینی سیستم های پیش ساخته با روش های دستی و درجاسازی ، به شیوه ای فراگیر در صنعت ساخت و ساز کشورهای پیشرفته بدل گشته است. لیکن استفاده محدود و ناچیز از این روش ها و بکارگیری روش های درجاسازی و سنتی در ایران موجب افزایش مصرف انرژی، پرت مصالح و کاهش کیفیت ساخت گردیده است. به نظر می رسد یکی از عرصه های ضروری برای کاربست پیش ساختگی، با توجه به تکرار این گونه تجربه های ناگوار در ایران، به ویژه در چند سال اخیر، انجام بازسازی در مناطق آسیب دیده به دنبال بروز بلایای طبیعی است. این نوشتار در پی شناخت مزایای پیش ساختگی در انجام بازسازی های پس از حوادث در ایران به منظور اسکان مردم منطقه و واحدهای امدادرسان است. روش گردآوری اطلاعات، مراجعه به متون نوشتاری موجود بوده و شیوه تحقیق نیز با استفاده از تحلیل محتوایی صورت پذیرفته است. نتیجه دریافت شده از این تحقیق را می توان چنین بیان نمود: سیاست گذاری در حیطه ی تولید باید با نگاه به آینده در زمینه عرضه و تقاضا همراه باشد. با توجه به نیاز روزافزون به تولید مسکن به ویژه در مقاطعی که بروز سوانح حجم گسترده ای از افراد جامعه را بی خانمان نموده است، بهره گیری از روش هایی که ضمن برخورداری از کیفیت، سرعت انجام کار رابالا و هزینه را کاهش دهد، راهگشای مدیریت بحران خواهد بود. یکی از روش های رایج در جوامع پیشرفته که در راستای هدف یاد شده در بالا گام برداشته، صنعتی سازی یا پیش ساخته سازی است. البته همگامی این روش با مقوله های فرهنگی، اقلیمی، زیست محیطی و اقتصادی هر منطقه موضوعی است که باید مورد توجه برنامه-ریزان قرار گیرد.