تدوین اصول بازطراحی مرکز محلات تاریخی شهری با رویکرد مشارکت ساکنین محلی (نمونه موردی: محله قصردشت شیراز)

محلات قدیمی و تاریخی ثروت های هویتی و فرهنگی هستند که قابل ارزش گذاری نیستند. محله همیشه در ارتباط پویا با محیط اطراف خود بوده است اما امروزه ارزش های درونی محله به سمت زوال و نابودی پیش می روند. مرکز محله، قلب هر محله محسوب می شود اما امروزه، حلقه گمشده در طرح های توسعه محله ای، بحث مشارکت شهروندان می باشند. بنابراین ضروری است که با شکل گیری تمهیداتی، در مشارکت فعال و اثر گذار شهروندان اثر گذاشت و باعث ارتقا توانمندی های شهروندان و عملکرد مدیریت شهری شد.محله مورد مطالعه، محله قصردشت می باشد که از قدیمی ترین محله های شیراز بوده که در غرب شیراز و منطقه 6 شهرداری واقع شده است. متاسفانه امروزه به دلیل کاهش حس تعلق، خدمات ناکافی محلی، عدم تنوع، سرزندگی و حضور پذیری در محله، مشارکت اجتماعی به خوبی صورت نمی گیرد. این تحقیق با هدف افزایش مشارکت ساکنین محلی در محله قصردشت صورت گرفته است. در این تحقیق، از روش توصیفی –تحلیلی استفاده شده است و داده های آماری آن به روش پرسشنامه ونمونه گیری تصادفی جمع آوری شده است و برای سنجش روایی و پایایی پرسشنامه از نرم افزار spss و آزمون کرنباخ و آزمون t تک نمونه ای و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتیجه این شد که باید ریز مولفه های مرتبط با هر بعد شناسایی و طبقه بندی شده و با ایجاد رابطه بین آنها به طراحی مرکز محله قصردشت به اهداف تحقیق رسید. از جمله اصول طراحی می توان به تقویت کیفیت فضاهای عمومی مشارکت پذیر، افزایش فضاهای چند منظوره و ایجاد فرصت های گوناگون اعم از انواع فعالیت های هنری و سرگرمی، ایجاد فضاهای جاذب جمعیت، ایجاد توقفگاه هایی برای افزایش تعاملات اجتماعی و بهسازی پیاده راه جهت سهولت حرکت پیاده اشاره کرد.