ریشه یابی مشترکات در ایدئولوژی و مبانی نظری معماری مدرن اولیه و سینمای کلاسیک

این پژوهش به بررسی تطبیقی ساختار و مبانی نظری، سینمای کلاسیک مد نظر دیوید بوردول و معماری مدرن اولیه و اشتراکات این دو هنر در دهه‌های میانی قرن بیستم، یعنی اوج دوران شکوفایی این دو هنر، می‌پردازد. اندیشمندان زیادی به تفسیر معانی و ارائه آرای انتقادی - تفسیری، پیرامون این دو پدیده به صورت مجزا پرداخته‌اند، از این‌رو برای انجام این پژوهش، از روش تحقیق، تفسیری - تاریخی استفاده گردید. معماری مدرن خواستگاهی اجتماعی داشت و برگرفته از ضرورت‌های دوران معاصر خود بود و با نگاهی انتقادی، ستایشی به مقولاتی همچون جنگ، صنعت، فمینیسم و تکنولوژی، مبانی فکری و نظری خود را طرح و پایه‌ریزی کرد. از طرف دیگر سینمای کلاسیک که از نگاه منتقدین، عالی‌ترین و کامل‌ترین فرم سینمایی شکل‌گرفته در تاریخ این صنعت است، سعی در ترسیم چهره‌ای بی‌نقص از جامعه معاصر و بالاخص قهرمانان و اسطوره‌های اجتماعی خود داشت. هر دو هنر ریشه در جامعه معاصر خود داشتند و با ارائه فرم، پرسپکتیو و نمایی بی‌نقص از روند مدرنیزاسیون تلاش داشتند، واکاوی و آسیب‌شناسی هنرهای دیگر از جمله موسیقی و نقاشی را، از شکاف‌ها و آسیب‌های اجتماعی و طبقاتی جامعه مدرن، مخفی نگه دارند و مدینه‌ای فاضله از مدرنیسم و جهانی‌سازی، برای عموم ترسیم کنند.